Επιχειρηματική Καλλιέργεια Αρωματικών και Φαρμακευτικών Φυτών
Τι να καλλιεργήσω, ποια είναι η σωστή έκταση καλλιέργειας, πόσα χρήματα απαιτούνται, ξηρά δρόγη ή αιθέρια έλαια; Το παρόν σεμινάριο απαντάει στα ερωτήματα όλων όσων επιθυμούν να ασχοληθούν επιχειρηματικά, σε μικρή ή μεγάλη κλίμακα, με την καλλιέργεια, μεταποίηση και διακίνηση των Αρωματικών και Φαρμακευτικών Φυτών.
Σε δύο online διαλέξεις 8ωρης συνολικής διάρκειας και 5 διαδοχικές ενότητες αναλύονται όλοι εκείνοι οι μηχανισμοί διαχείρισης της καλλιέργειας ΑΦΦ, από το χωράφι μέχρι την παράδοση στον καταναλωτή. Ειδικότερα θα αναλυθούν:
Ενότητα 1:Υφιστάμενη κατάσταση και μελλοντικές τάσεις της αγοράς Αρωματικών και Φαρμακευτικών Φυτών -Είδη που καλλιεργούνται διεθνώς και εγχώρια - Καταγεγραμμένα προβλήματα των ελλήνων παραγωγών Αρωματικών και Φαρμακευτικών Φυτών - Τιμές παραγωγού και διαμόρφωση τιμών - Οι κλάδοι που απορροφούν τα προϊόντα Αρωματικών και Φαρμακευτικών Φυτών
Ενότητα 2:Παράμετροι καλλιέργειας -Η έννοια του «καλλιεργώ τη γη» -Παράγοντες που επηρεάζουν την καλλιέργεια των Αρωματικών και Φαρμακευτικών Φυτών -Ερμηνεύοντας την εδαφολογική και κλιματολογική ανάλυση - Η προετοιμασία του χωραφιού και τα κρίσιμα σημεία κατά την εγκατάσταση της φυτείας - Καλλιεργητικοί χειρισμοί που επιδρούν στην ποιότητα και απόδοση -Κρίσιμοι μετασυλλεκτικοί χειρισμοί
Ενότητα 3:Λαμβάνοντας αποφάσεις -Μηχανισμός λήψης απόφασης είδους καλλιέργειας - Ξηρά δρόγη ή αιθέριο έλαιο; - Πότισμα ή όχι; - Σε τι αποστάσεις φύτευσης; - Χειρωνακτική ή μηχανική συλλογή; - Ακριβό ή φτηνό εξοπλισμό μεταποίησης;
Ενότητα 4:Χρηματοοικονομική διάσταση -Ποιος είναι ο απαραίτητος μηχανολογικός εξοπλισμός; -Πόσο κοστίζει η εγκατάσταση και υλοποίηση ενός σχεδίου καθετοποιημένης καλλιέργειας ΑΦΦ; -Σχέση μεγέθους χωραφιού και παραγωγικής ικανότητας αποστακτηρίου -Απαιτούμενοι ανθρώπινοι πόροι και υλικοτεχνικές υποδομές -Τρόποι άντλησης χρημάτων για επένδυση και υλοποίηση επιχειρηματικού σχεδίου -Απαραίτητα δικαιολογητικά έναρξης δραστηριότητας και εμπλεκόμενες υπηρεσίες (Υπουργεία, ΕΟΦ, ΕΦΕΤ κτλ)
Ενότητα 5:Προώθηση και διάθεση στην αγορά -Συμβολαιακή παραγωγή -Ηλεκτρονικό εμπόριο -Διαφημίζοντας το προϊόν μας -Κρίσιμα σημεία για επιτυχημένες συναλλαγές στον αγροδατροφικό τομέα
Εισηγητής του σεμιναρίου είναι ο Δρ Ανδρέας Παπασταύρου, γεωπόνος.
Σε ποιους απευθύνεται; Νέους και υφιστάμενους αγρότες Συμβούλους επιχειρήσεων (γεωτεχνικοί κ.ά.) Στελέχη γεωργικών επιχειρήσεων Μεταποιητές γεωργικών προϊόντων Εμπόρους Αρωματικών και Φαρμακευτικών Φυτών
Οφέλη παρακολούθησης Πλήρης κατανόηση των ευκαιριών και εμποδίων του τομέα Αναγνώριση δυνατοτήτων επιχειρηματικής δράσης Αποφυγή συνηθισμένων λαθών στην έναρξη δραστηριότητας στον τομέα Πιστοποιητικό παρακολούθησης Δωρεάν παρακολούθηση του σεμιναρίου Αρωματικά και Φαρμακευτικά Ι, διάρκειας 40 ωρών Παρακολούθηση του σεμιναρίου σε βιντεοσκόπηση (on demand) Απεριόριστη χρονική πρόσβαση στις διαλέξεις
Ημερομηνίες διεξαγωγής Άμεσα σε βιντεοσκόπηση, με το δικό σας ρυθμό!
Κόστος συμμετοχής 50€ ανά Η/Υ (μπορείτε να παρακολουθήσετε από τον ίδιο υπολογιστή περισσότερα από 2 συμμετέχοντες, χωρίς επιπλέον επιβάρυνση)
Στο κόστος συμμετοχής περιλαμβάνονται:
8 ώρες διαλέξεων + 40 ώρες του σεμιναρίου Αρωματικά και Φαρμακευτικά Φυτά
Εκατοντάδες σελίδες πρωτότυπων σημειώσεων
Απεριόριστη χρονική πρόσβαση στις διαλέξεις
Δυνατότητα να μοιραστείτε τα δίδακτρα με τους φίλους ή συγγενείς σας για παρακολούθηση από έναν Η/Υ
Έχετε περισσότερες ερωτήσεις; Μη δστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μας στο 2109963962, 6977128940 ή στοinfo@agronomist.gr
Από την εμφάνιση του 3.800.000.000 χρόνια πριν με τις πρώτες υδρόβιους οργανισμούς chlorophyllous, φωτοσύνθεση έχει γίνει ένα ζωτικής σημασίας διαδικασία καθιστώντας δυνατή την εξάπλωση της ζωής σε όλο τον πλανήτη. Για χιλιάδες χρόνια, τα φυτά έχουν αποικίσει υδάτινο και χερσαίο περιβάλλον, συνεχή προσαρμογή στις φυσικές δυναμική του περιβάλλοντός τους. Αυτοί δημιούργησαν τις συνθήκες που οδήγησαν στην εμφάνιση και διατήρηση της ζωής των ζώων, και αποτελούν την ίδια τη βάση των χερσαίων οικοσυστημάτων.
Τα φυτά παρέχουν διάφορες υπηρεσίες των οικοσυστημάτων απαραίτητη για την ανθρωπότητα. Επιστήμη των φυτών, υποστηρίζει εδώ και καιρό από την ιατρική, εξαιτίας των φαρμακευτικών, ακόμη και μαγικές, ιδιότητες των φυτών, άρχισε να αναπτύσσεται κατά τον δέκατο πέμπτο αιώνα. Βοτανική ως ξεχωριστή επιστήμη ενισχύθηκε από τις αποστολές του δέκατου έκτου αιώνα, με άνθηση του εμπορίου. Στον εικοστό αιώνα, βοτανική διαφοροποιηθεί σε όλο εξειδικευμένες ειδικότητες που κυμαίνονται από τη φυσιολογία στην οικολογία των φυτών, τη γενετική και φυτοκοινωνιολογία. Μια πολύπλευρη επιστήμη, η πρακτική της βοτανικής έχει μετατραπεί τις τελευταίες δεκαετίες από την τεχνολογική πρόοδο και την ανάπτυξη των επιστημών.
Ο εικοστός αιώνας έχει δει την εξαφάνιση των φυσικών οικοσυστημάτων, την απώλεια της βιοποικιλότητας σε παγκόσμιο επίπεδο και την απώλεια των παραδοσιακών γνώσεων, οι οποίες απειλούν τα ίδια τα θεμέλια της επιστήμης αυτής. Στις αρχές του εικοστού πρώτου αιώνα, βοτανική υφίσταται βαθιές αλλαγές. Οι βοτανολόγοι αντιμετωπίζει ένα μεταβαλλόμενο κόσμο. Θα πρέπει να εφαρμόσουν τις γνώσεις και την εμπειρία τους για να καλύψουν τις πραγματικές ανάγκες των κοινωνιών? αντιμετώπιση των νέων οικονομικών, κοινωνικών και περιβαλλοντικών προκλήσεων? και συμβάλλουν στη διατήρηση της βιοποικιλότητας.
Στόχοι του Συνεδρίου
Ο σκοπός του συνεδρίου είναι να αναπτύξουν μακρόπνοες προοπτικές για τη βοτανική επάγγελμα του εικοστού πρώτου αιώνα. Το συνέδριο θα παρέχει μια πλατφόρμα για την ανταλλαγή απόψεων και διάλογο σε:
* Πάρτε το απόθεμα των παγκόσμιων, περιφερειακών και εθνικών ζητημάτων και προκλήσεων που βοτανική μπορεί να συμβάλει στην άμβλυνση?
* Ελέγξτε την κατάσταση της τεχνολογίας για τη μελέτη και την πρακτική της βοτανικής? και
* Προσδιορισμός προσφυγής στοιχεία για εκ νέου προσανατολισμό της πειθαρχίας για να κάνει τις βασικές καινοτόμες επιστημονικές και τεχνολογικές συνεισφορές που απαιτούνται για τις τρέχουσες και τις μελλοντικές γενιές.
Το συνέδριο θα επικεντρωθεί σε τροπικά και εύκρατα βοτανική ζητήματα, αναγνώριση των δεξιοτήτων που πρέπει να διατηρηθούν ή να αναπτυχθούν και τις ανάγκες κατάρτισης. Θα καθορίσει, επίσης, τρόπους για να αλληλεπιδράσετε με άλλους κλάδους και τη βελτίωση της επικοινωνίας με το ευρύ κοινό και τους φορείς χάραξης πολιτικής.
Το συνέδριο θα φέρει σε επαφή τους συμμετέχοντες από πολλές περιοχές του κόσμου, με ιδιαίτερο ενδιαφέρον για το φυτικό βασίλειο. Οι συμμετέχοντες θα περιλαμβάνει εκπροσώπους από διάφορους τομείς, συμπεριλαμβανομένης της εκπαίδευσης, της επιστήμης, της ακαδημαϊκής κοινότητας, της πολιτικής, των ΜΚΟ, των κοινοτήτων και των επιχειρήσεων, καθώς και την ανάπτυξη των εταίρων. Θα υπάρχει ταυτόχρονη μετάφραση στα αγγλικά και στα γαλλικά.
Φασκομηλιές, ροδιές, δάφνη και μαντζουράνα παρελαύνουν μπροστά στα μάτια του επισκέπτη σε απόλυτη αρμονία με το φυσικό περιβάλλον... O Ιπποκράτης, με τη δημιουργία αυτού του φαρμακευτικού κήπου φαίνεται να βρίσκει επιτέλους τη θέση που του αξίζει στη γενέτειρά του την Κω, όπου 256 είδη φυτών και βοτάνων επιστρέφουν στο προσκήνιο χάρη στη θεραπευτική τους δύναμη.
Ένα σύντομο ταξίδι στην Κω στάθηκε η αιτία να γνωρίσω από κοντά τον Κήπο του Ιπποκράτη. O φυσικός χώρος γύρω από το Διεθνές Ιπποκράτειο Ίδρυμα έχει διαμορφωθεί κατάλληλα ώστε να φιλοξενήσει και τα 256 φυτά που χρησιμοποιούσε ο Ιπποκράτης για τη θεραπεία των ασθενών του. Η μελέτη του Κήπου ανατέθηκε σε ένα ζευγάρι γερμανών αρχιτεκτόνων χώρου, με στόχο να αναδειχτούν τα ιπποκρατικά φυτά, χωρίς όμως να αλλοιωθεί το φυσικό περιβάλλον. Την «αποκωδικοποίηση» των φυτών που αναφέρει στα αρχαία κείμενά του ο Ιπποκράτης ανέλαβε η δρ. Βιολογίας, Συστηματικός Βοτανικός Φυτοκοινωνιολόγος, κ. Ειρήνη Βαλλιανάτου. Το εγχείρημα αποδείχθηκε ιδιαίτερα δύσκολο. Έπρεπε να βρεθούν και να συγκεντρωθούν όλα τα είδη, να «παντρευτούν» φυτά των ίδιων οικογενειών, ώστε να υπάρξουν συνέργειες μεταξύ τους, να επιλεγεί η κατάλληλη θέση για κάθε φυτό (λαμβάνοντας υπόψη την εποχή που ανθίζουν) προκειμένου ο Κήπος να αναδεικνύεται χρωματικά όλες τις περιόδους του χρόνου, να ερευνηθεί ποια φυτά χρειάζονται αρκετή υγρασία και ποια λιγότερη και αναλόγως να τοποθετηθούν στο ιδανικό σημείο. Καθοδηγούμενοι από το κοινό τους πάθος για την προβολή του Ιπποκράτη ως ανθρώπου, φιλοσόφου και γιατρού, ένωσαν τις δυνάμεις τους αξιόλογοι άνθρωποι, όπως ο πρόεδρος του Διεθνούς Ιπποκράτειου Ιδρύματος, κ. Στέφανος Γερουλάνος, ο πρόεδρος της μη κερδοσκοπικής εταιρείας «Oρίζοντες - Ανθρωπιστικές και Πολιτιστικές Δράσεις», κ. Σπύρος Μερκούρης, η πρόεδρος της μη κερδοσκοπικής περιβαλλοντικής εταιρείας «Ελλάδα καθαρή», κ. Κάρλα Μπάερ-Μανωλοπούλου, ο πρόεδρος του Oμίλου «Φίλων του Ιπποκράτη», κ. Μανόλης Καβουκλής, και ο διευθύνων σύμβουλος της εταιρείας φυτικών προϊόντων «Apivita», κ. Νίκος Κουτσιανάς.
O Ιπποκράτης γεννήθηκε στην Κω περίπου το 460 π.Χ. και θεωρείται μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες στην ιστορία της Ιατρικής. Γνωστός ως «ο πατέρας της Ιατρικής», θεωρήθηκε ο μέγιστος παθολόγος της εποχής του. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και σήμερα οι γιατροί σε ολόκληρο τον κόσμο δίνουν τον «όρκο του Ιπποκράτη» για την απόκτηση του πτυχίου τους. O μεγάλος φιλόσοφος απορρίπτει για πρώτη φορά τη μυστηριακή θρησκεία, που ερμήνευε ως υπεύθυνο των ασθενειών το θεϊκό στοιχείο. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι ο άνθρωπος. Μελετάει την ανθρώπινη φύση, το σώμα και τη λειτουργία του, αλλά και την επίδραση που έχει το κλίμα και το περιβάλλον στην υγεία. Για την εφαρμογή της Ιατρικής χρησιμοποιούσε φυτά και βότανα, γιατί πίστευε βαθιά στη δύναμη της φύσης. Από τα περίπου 256 φυτά που χρησιμοποιούσε, αρκετά αποτελούν τη βάση ακόμα και σύγχρονων φαρμάκων.
Μέχρι σήμερα έχουν φυτευτεί περίπου 150 φυτά, ενώ ως το Φεβρουάριο του 2009 αναμένεται να έχει ολοκληρωθεί ο Κήπος. Oι επισκέπτες θα έχουν τη δυνατότητα να περπατήσουν στα ειδικά διαμορφωμένα μονοπάτια, θαυμάζοντας τα θεραπευτικά βότανα. Πέρα από τη σήμανση που υπάρχει σε κάθε φυτό και πληροφορεί το κοινό για τις θεραπευτικές του ιδιότητες, ετοιμάζεται και μια έκδοση με φωτογραφίες και στοιχεία για όλα τα ιπποκρατικά φυτά, από ερευνητική ομάδα με επικεφαλής τον κ. Νίκο Κουτσιανά. Τα βότανα του Ιπποκράτη αναλύονται στο Εργαστήριο Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών, ώστε να γίνουν γνωστά τα δραστικά τους συστατικά και να επαναπροσδιοριστεί η φαρμακευτική τους αξία. Oι εμπνευστές του έργου, όμως, δεν σταματούν εκεί. Σύντομα αναμένεται και η ανακατασκευή του Διεθνούς Ιπποκράτειου Ιδρύματος σε μουσείο (ήδη έχουν πραγματοποιηθεί οι σχετικές μελέτες), ενώ στα μελλοντικά σχέδια ανήκει και η δημιουργία μονοπατιού, μήκους περίπου 600 μέτρων, που θα ενώνει τον Κήπο με το Ασκληπιείο, όπου ο Ιπποκράτης ασκούσε τις ιατρικές του πρακτικές. Έτσι, θα μπορέσει να υπάρξει ενοποίηση του χώρου και να προβληθεί ως σύνολο η αρχαία ιατρική, ο Ιπποκράτης και το Ασκληπιείο.
O κ. Σπύρος Μερκούρης, μιλάει για το όραμά του: «Με ενδιαφέρει πολύ η ιστορία, η φιλοσοφία, το αρχαίο θέατρο, γιατί πιστεύω ότι όλα αυτά ζουν στο σήμερα. Αυτή είναι άλλωστε και η μεγάλη δύναμη του ελληνικού πολιτισμού, η διάρκειά του. Είναι ελάχιστοι οι λαοί που έχουν μνήμη πάνω από 3.000 χρόνια. Με τον Ιπποκράτη δεν είχα ασχοληθεί ποτέ, μέχρι που έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο. Συνειδητοποίησα ότι ο άνθρωπος αυτός είναι κολοσσός, ισάξιος του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη. Αν και πρόκειται για πασίγνωστη φυσιογνωμία σε όλο τον κόσμο, κυριαρχεί μόνο στον ιατρικό χώρο. O Ιπποκράτης, όμως, είναι πάνω από όλα άνθρωπος. Ήταν τρομερά επαναστατικός για την εποχή του. Δεν ξεχώριζε άνδρες και γυναίκες, ελεύθερους και δούλους. Γι’ αυτόν υπήρχαν μόνο ασθενείς και το καθήκον του γιατρού ήταν να βρίσκεται στο προσκέφαλο του κάθε αρρώστου. Άρχιζα να διαβάζω όλο και περισσότερο για τον Ιπποκράτη. Κάποια στιγμή βρέθηκα στην Κω, όπου είχα πάει ταξίδι, και επισκέφτηκα το Ασκληπιείο. O φίλος μου και πρόεδρος των «Φίλων του Ιπποκράτη», Κώστας Καβουκλής, θέλησε να μου δείξει και το Διεθνές Ιπποκράτειο Ίδρυμα, το οποίο τότε δεν λειτουργούσε. Όταν έφτασα, αντίκρισα σχεδόν ένα ερείπιο. Τότε είπα ότι πρέπει να ανασκουμπωθούμε και να κάνουμε κάτι σημαντικό, μαζί με αξιόλογους ανθρώπους. O Κήπος του Ιπποκράτη είναι μόνο η αρχή της δημιουργίας αυτού του οράματος». Τα βότανα του Ιπποκράτη στο μικροσκόπιο
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Για τους πόνους της μήτρας και τη μητρορραγία. Θεωρείτο επίσης ότι βοηθά στη σύλληψη. Σύγχρονη χρήση: Για τους πόνους των ματιών, την κυστίτιδα, τα αρθριτικά. Προφυλάσσει από τη γρίπη, το βήχα, τον κοκίτη, το άσθμα, τις στομαχικές διαταραχές, τη ναυτία και τους κοιλιακούς πόνους των παιδιών. Oι σπόροι του βοηθούν την πέψη των μωρών. O μάραθος θεωρείται ότι αυξάνει το γάλα στις θηλάζουσες μητέρες, ενώ χρησιμοποιείται για τον καθαρισμό και τον αρωματισμό του στόματος, είναι ευεργετικός για τα μαλλιά και αντιρυτιδικός. Μύθος: Oι αρχαίοι Έλληνες το έλεγαν «μάραθρον» και το θεωρούσαν σύμβολο επιτυχίας. Το όνομά του οφείλεται στο ότι φύτρωνε στο Μαραθώνα. O Πλίνιος το αναφέρει σε συνταγές του, ενώ πίστευε ότι τα φίδια έτρωγαν μάραθο για να αλλάζουν δέρμα. Το 10ο αιώνα συνδέθηκε με τη μαγεία, ενώ την περίοδο του Μεσαίωνα ταυτίστηκε με το αδυνάτισμα, γιατί πίστευαν ότι οι σπόροι του έκοβαν την όρεξη.
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως καθαρτικό.
Σύγχρονη χρήση: Ως αναλγητικό σε μυϊκούς πόνους, διαστρέμματα και νευραλγίες. Μύθος: Στην αρχαία Ελλάδα στεφάνωναν με αυτό νιόπαντρα ζευγάρια ως σύμβολο ευτυχίας. Στην Κρήτη το φορούσαν οι ηγέτες ως σύμβολο τιμής. Επίσης, χρησιμοποιήθηκε ως καρύκευμα, ρόφημα και θερμό επίδεμα για την ανακούφιση των μυϊκών πόνων. Oι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι αν ένα κορίτσι βάλει στο κρεβάτι της μαντζουράνα, η Αφροδίτη θα της αποκαλύψει το μελλοντικό της σύζυγο
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Χρησιμοποιήθηκε σε καταστάσεις υστερίας και θεωρείτο ότι διευκολύνει τον τοκετό. Σύγχρονη χρήση: •Ως αφέψημα ή έγχυμα κατά των εντερικών προβλημάτων.
• Το αιθέριο έλαιό της είναι αντισηπτικό και μυκητοκτόνο, θεωρείται ισχυρό αναλγητικό και έχει σπασμολυτική δράση. Μύθος: Στην Ελλάδα η δάφνη αναφέρεται ήδη από την εποχή του Oμήρου. Ήταν ιερό δέντρο, αφιερωμένο στο θεό Απόλλωνα. Πρώτα οι Έλληνες και έπειτα οι Ρωμαίοι συνήθιζαν να στεφανώνουν με κλαδιά δάφνης τους νικητές των αγώνων. Έτσι, ακόμα και σήμερα η δάφνη ταυτίζεται με τη δόξα, τη νίκη και την υπεροχή.
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Χρησιμοποιήθηκε για τις πλύσεις της ευαίσθητης περιοχής των γυναικών, ενώ ο χυμός από τα βρασμένα φύλλα της θεωρείτο ότι διευκόλυνε τον τοκετό. Σύγχρονη χρήση: Χρησιμοποιείται στην περίπτωση πονόδοντου, συνιστάται για τη θεραπεία των φλεγμονών και των μολύνσεων του γαστρεντερικού συστήματος, ενώ το έλαιό της έχει αντισηπτικές ιδιότητες. Μύθος: Η αρχαία Μύρτος ήταν αφιερωμένη στη θεά Αφροδίτη και αποτελούσε σύμβολο παρθενίας. Oι αρχαίοι Έλληνες φορούσαν μύρτινα στεφάνια στις διάφορες θυσίες.
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Κατά της στείρωσης. Σύγχρονη χρήση: • Ως έγχυμα είναι εφιδρωτικό και διεγερτικό της λειτουργίας του συκωτιού, της πέψης και του ανοσοποιητικού συστήματος, ενώ χρησιμοποιείται και για την αντιμετώπιση του πυρετού. Παράλληλα, συμβάλλει στην απορρόφηση τροφών από τον οργανισμό και θεωρείται κατάλληλο για την αντιμετώπιση του πονοκεφάλου, της εξάντλησης, του άγχους και της αϋπνίας. Πλύσεις με το έγχυμα συστήνονται για στοματικά έλκη και αδύναμα ούλα.
• Ως κατάπλασμα είναι κατάλληλο για μώλωπες, εξαρθρώσεις και τσιμπήματα εντόμων.
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως αναισθητικό και ισχυρό εμμηναγωγό. Το αφέψημα της ρίζας του θεωρήθηκε ιδανικό σε περιπτώσεις μανιοκατάθλιψης. Σύγχρονη χρήση: •Έχει αναισθητική δράση, γι’ αυτό και χρησιμοποιείται ως σύμβολο της αναισθησιολογίας. Λέγεται και καλάνθρωπος, επειδή το σχήμα της ρίζας του θυμίζει ανθρώπινη μορφή, ενώ έχει χρησιμοποιηθεί και ως (ψυχότροπο) ναρκωτικό. Μάλιστα, πιστεύεται ότι σε μεγάλη δόση προκαλεί παράνοια.
• Ως κατάπλασμα, με τη χρήση των φύλλων και της ρίζας του, είναι αναλγητικό των ρευματικών και αρθριτικών πόνων.
• Ως αφέψημα, με τη χρήση της ρίζας του, βοηθά στην αντιμετώπιση δερματικών διαταραχών και ελκών.
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως αναλγητικό μετά τον τοκετό και εναντίον της μητρορραγίας. Σύγχρονη χρήση: •Ως έγχυμα, είναι κατάλληλο για τις στομαχικές διαταραχές, τα κρυολογήματα και τη δυσμηνόρροια. Καταπραΰνει τα νεύρα και δρα κατά των κολικών και των προβλημάτων της ουροδόχου κύστεως. •Ως αφέψημα, βοηθά την πέψη, λειτουργεί ως διουρητικό, αιμοκαθαρτικό και τονωτικό όλων των λειτουργιών του οργανισμού. Εξωτερικά χρησιμοποιείται με πλύσεις ως απολυμαντικό και αντισηπτικό.
• Εντριβές με το χυμό των καρπών του ανακουφίζουν από τις ισχιαλγίες.
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Για πνευμονικά νοσήματα και ως αναλγητικό της μήτρας. Σύγχρονη χρήση:
•Ως έγχυμα, αποτελεί εξαιρετικό φάρμακο για το κρυολόγημα, τη λαρυγγίτιδα και την αμυγδαλίτιδα. Διεγείρει την πέψη, τονώνει το νευρικό σύστημα και σταματά την εφίδρωση. Βοηθά σε περιπτώσεις αμηνόρροιας και επώδυνης περιόδου. Oι κομπρέσες του ανακουφίζουν και επουλώνουν κοψίματα, τραύματα και πληγές, ενώ πλύσεις με το έγχυμα καταπολεμούν την πιτυρίδα.
• Ως αφέψημα, είναι διουρητικό και αποτοξινωτικό, που ενδείκνυται για τη θεραπεία της αρθρίτιδας.
• Το αιθέριο έλαιό του είναι αντισηπτικό, δρα κατά των βακτηρίων και των μυκήτων, ενώ σε χαμηλή δόση είναι διεγερτικό και αποτελεσματικό κατά της αρθρίτιδας.
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως καθαρτικό της μήτρας. Σύγχρονη χρήση: •Ως έγχυμα, έχει δράση αντισπασμωδική, εφιδρωτική, καταπραϋντική, ηρεμιστική και χωνευτική, ενώ συστήνεται για ναυτία, δυσπεψία, ημικρανία, κολικό, πυρετό, σπασμούς, κράμπες και πέτρες στη χολή.
• Ως κατάπλασμα, ανακουφίζει από τους ρευματισμούς και τις νευραλγίες, ενώ δρα κατά ορισμένων δερματοπαθειών. Παράλληλα, μειώνει το πρήξιμο του στήθους κατά το θηλασμό.
• Ως αιθέριο έλαιο, χρησιμοποιείται με εντριβές για να ανακουφίσει από τον πονοκέφαλο, τον πυρετό και τους πόνους της περιόδου. Με εισπνοές, βοηθά στη ρινική αποσυμφόρηση και με πλύσεις δρα κατά των δερματικών φλεγμονών, της φαγούρας, των εγκαυμάτων και των τσιμπημάτων από κουνούπια.
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως κατάπλασμα στα οιδήματα και στις φλεγμονές και ως εμμηναγωγό. Σύγχρονη χρήση: •Το έγχυμα των πετάλων είναι διουρητικό και καταπραϋντικό των νεύρων, ωφέλιμο στην αντιμετώπιση της αϋπνίας, της δυσκοιλιότητας και της χρόνιας εντερίτιδας. Το έγχυμα από τα φύλλα του είναι φάρμακο για τη διάρροια και τις πέτρες στα νεφρά. Oι καρποί του θεωρείται ότι έχουν διουρητική, αναζωογονητική και βιταμινούχο δράση.
•Το αφέψημα των πετάλων είναι τονωτικό και καθαρτικό. Το αφέψημα από τους καρπούς βοηθά στην αντιμετώπιση της αϋπνίας και της εντερίτιδας, ενώ με εξωτερικές πλύσεις συμβάλλει στη θεραπεία οφθαλμολογικών φλεγμονών.
Χρήση σύμφωνα με τον Ιπποκράτη: Ως αντιεμετικό και αιμοστατικό. Σύγχρονη χρήση: • Ως αφέψημα με τη χρήση των ανθών του είναι τονωτικό και στυπτικό, ενώ με πλύσεις του στόματος δρα κατά της ουλίτιδας.
• O χυμός του ροδιού δίνεται σε περιπτώσεις πυρετού και προβλημάτων του ουροποιητικού συστήματος. Θεωρείται ότι έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες.
Πηγές :
«Τα φαρμακευτικά φυτά του Ιπποκράτη», Μανόλης Κιαπόκας, Κως 2007. «Συμβολικά φυτά των Oλυμπιακών Αγώνων», Ρίζου Α., Ριζοπούλου Σ., 2004, εκδόσεις Εστία. «Το αλφαβητάρι των βοτάνων», εκδόσεις Πορφύρα.
Ευχαριστούμε για τη συνεργασία τη δρ. Σοφία Ριζοπούλου, επίκουρη καθηγήτρια στο Τμήμα Βιολογίας, Τομέα Βοτανικής του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, την κ. Ειρήνη Βαλλιανάτου, δρ. Βιολογίας, Συστηματικό Βοτανικό Φυτοκοινωνιολόγο, προϊσταμένη στο Βοτανικό Κήπο Διομήδους, τον κ. Σπύρο Μερκούρη, πρόεδρο της μη κερδοσκοπικής εταιρείας «Oρίζοντες - Ανθρωπιστικές και Πολιτιστικές Δράσεις», τον κ. Νίκο Κουτσιανά, διευθύνοντα σύμβουλο της «Apivita», και την κ. Σέβη Παπαχρήστου-Καραματζάνη, υπεύθυνη επικοινωνίας στο Διεθνές Ιπποκράτειο Ίδρυμα.
Πολύτιμα φυτά και βότανα της ελληνικής χλωρίδας, η αξία των οποίων είχε επισημανθεί από τον Ιπποκράτη, αποτέλεσαν τη βάση της σύγχρονης φαρμακολογίας, συμβάλλοντας στη θεραπεία πολλών ασθενειών. Από τον φλοιό της ιτιάς βγήκε η ασπιρίνη, από το υπερικόν (βάλσαμο ψυχής για τους αρχαίους), ένα από τα καλύτερα ελαφρά αντικαταθλιπτικά στον κόσμο, από την εφέδρα το βρογχοδιασταλτικό εφεδρίνη, από τα κούμαρα ένα σπουδαίο αντιπηκτικό, η κουμαρίνη...
Πολλά από τα φάρμακα αυτά έχουν τζίρο πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ, ενώ άλλα θεραπευτικά φυτά του Ιπποκράτη μπορεί να τα βρίσκει κανείς αποξηραμένα, αλλά και σε σκευάσματα σε μικρά καταστήματα με μπαχαρικά - μυρωδικά στις κεντρικές αγορές των μεγάλων πόλεων, είτε ως καλλυντικά σε σύγχρονες εμπορικές συσκευασίες.
Ο κήπος του Ιπποκράτη, που δημιουργήθηκε φέτος στην Κω, αποτελεί μια μικρή όαση με φυτά που περιλαμβάνονται στην Ιπποκρατική συλλογή στον χώρο των 380 στρεμμάτων του Διεθνούς Ιπποκράτειου Ιδρύματος κοντά στο Ασκληπιείο.
«Η φύτευση των πρώτων εκατό ειδών από τα φυτά αυτά», αναφέρει στην «Κ» ο πρόεδρος του Ιδρύματος καθηγητής Στέφανος Γερουλάνος, «έγινε τον Φεβρουάριο, ενώ έχει προγραμματιστεί να φυτευτούν άλλα πενήντα είδη, που ενδημούν στο νησί. Ειδική σήμανση θα πληροφορεί τους επισκέπτες για τη χρήση και τις θεραπευτικές τους ιδιότητες, γιατί πολλά από αυτά παραμένουν σε χρήση και σήμερα ως βότανα, σκευάσματα φάρμακα και καλλυντικά. Ως καλλυντικά έχουν παραμείνει σχεδόν όλα».
Τα φυτά αυτά αποτελούν τη ζωντανή ιστορία της ιατρικής, την οποία ο καθηγητής δίδαξε επί σειρά ετών στο Πανεπιστήμιο Ιωαννίνων: «Θέλουμε» τονίζει ως πρόεδρος και του Διεθνούς Ιπποκράτειου Ιδρύματος, που έχει αναλάβει αρκετές πρωτοβουλίες, «να ενώσουμε όλες τις δυνάμεις των ιστορικών, ώστε να υπάρξει μια καλύτερη προβολή της αρχαίας ελληνικής ιατρικής και των αρχών της ηθικής και δεοντολογίας που έθεσε.
Στο πέρασμα από τη μυθολογία στην ιστορία της Ιατρικής ο Ιπποκράτης είχε αναγνωρίσει ως θεραπευτικά 256 φυτά και αργότερα ο Διοσκουρίδης 500 από τα 6.000 που περιλαμβάνονται στην ελληνική χλωρίδα, δηλαδή το 8%. Σήμερα έχει ερευνηθεί μόνο το 5% των 600.000 φυτών που φυτρώνουν παγκοσμίως, ενώ χιλιάδες είδη κινδυνεύουν με αφανισμό...
Ισχυρή δράση
Η δράση όχι μόνο των φαρμάκων, αλλά και πολλών συμπυκνωμένων παρασκευασμάτων που προέρχονται από τα φυτά αυτά, είναι πολύ ισχυρή. Πολλά από αυτά καλό είναι να διακόπτονται προ των επεμβάσεων. «Το σκόρδο», αναφέρει ο κ. Γερουλάνος, «επειδή δρα στα αιμοπετάλια, πρέπει να διακόπτεται επτά μέρες πριν, κυρίως όταν λαμβάνεται υπό μορφή δισκίων. Η εφέδρα πρέπει επίσης να διακόπτεται τουλάχιστον είκοσι τέσσερις ώρες πριν και το υπερικόν πέντε ημέρες νωρίτερα».
«Το υπερικόν είναι αυτή τη στιγμή το δεύτερο σε έκταση αντικαταθλιπτικό στον κόσμο. Παλαιότερα το χρησιμοποιούσαν οι γιαγιάδες σαν τσάι, όταν τα παιδιά δεν κοιμόντουσαν.
Στα Γιάννενα η Ευρωπαϊκή Ενωση έχει χρηματοδοτήσει την καλλιέργειά του για να συγκριθεί με το γερμανικό και το αγγλικό, που ως βότανα κάνουν δύο δισεκατομμύρια ευρώ τζίρο τον χρόνο».
Από την εφέδρα, που είναι ένας θάμνος με κόκκινα σποράκια σαν κουκούτσι από κεράσι, βγαίνει ένα διάσημο βρογχοδιασταλτικό, η εφεδρίνη, η οποία «καλμάρει» τον βήχα. Τα κούμαρα, όπου είναι ώριμα (κόκκινα) τα στέγνωναν και τα χρησιμοποιούσαν σαν σκόνη για τις θρομβοφλεβίτιδες. Από τον φλοιό της ιτιάς που στα λατινικά λέγεται salix, εξ ου και σαλικυλικό οξύ, βγήκε η ασπιρίνη, η οποία χρησιμοποιείται σαν αντιπυρετικό πάνω από εκατό χρόνια. Και τελευταία βρέθηκε ότι δρα ενάντια στην αρτηριοσκλήρυνση και τα αιμοπετάλια.
«Οταν πάρεις ασπιρίνες -διευκρινίζει ο καθηγητής- δεν λειτουργούν τα αιμοπετάλια και ως εκ τούτου δεν παθαίνεις θρόμβωση. Στην αρχαιότητα έκαναν σκόνη τη φλούδα και χρειάζονταν μεγαλύτερες ποσότητες, όμως και τότε ο πυρετός έπεφτε. Το θεωρούσαν εκπληκτικό, γιατί δεν ήξεραν ότι ο πυρετός αποτελούσε αντίδραση του οργανισμού σε πολλές ασθένειες. Εριχνε τον πυρετό, άρα θεράπευε»…
Το χαμομήλι
Τα φυτικά φάρμακα είναι πάρα πολλά. Το πιο συνηθισμένο φυτό, το χαμομήλι, το χρησιμοποιούσαν με λίγο μέλι και λεμόνι για τον πονόλαιμο και με αυτό γιατροπορεύτηκαν πολλές γενιές. «Από το χαμομήλι βγαίνει το kamilosan, που χρησιμοποιείται για πλύση ανοικτών πληγών», σημειώνει ο πρόεδρος του Διεθνούς Ιπποκράτειου Ιδρύματος, επισημαίνοντας ότι η χρήση των φυτών είναι απεριόριστη σε καλλυντικά, κρέμες, σαμπουάν. Για όσους θα ήθελαν να επωφεληθούν από τις γνώσεις του παραθέτουμε μία αρχαία συνταγή, που αποτελεί τη βάση για πολλές αλοιφές, αλλά και μόνη της ενυδατώνει και λέγεται ότι περιορίζει τις κηλίδες του δέρματος. «Ζεσταίνετε αμυγδαλέλαιο και μέσα λιώνετε κερί από μέλισσα. Προσθέτετε δύο-τρία κομμάτια μαστίχας Χίου. Οταν λιώσουν και γίνουν όλα μία μάζα το αφήνετε να κρυώσει. Βγαίνει μία κάτασπρη κρέμα εξαιρετικά ευχάριστη, που μπορεί να παρασκευάσει ο καθένας».
Η Λεβάντα καταπολεμά τους πόνους ,ακόμα και τηs καρδιάs , ημικρανίες ,πονοκεφάλους,κακή χώνεψη και λιποθυμία.Επουλώνει πληγές ,εγκαύματα,ακμή,ψώρα. Κατεβάζει την υπέρταση ,λιγοστεύει την ταχυπαλμία Χρησιμοποιείται ακόμη για το σκόρο στα ρούχα.
Το θυμάρι είναι αρωματικό φυτό που τα φύλλα του όταν ξεραθούν αποκτούν καφεπράσινο χρώμα. Τα φύλλα του θυμαριού αναδύουν το άρωμα τους όταν θρυμματιστούν. Η γεύση του θυμαριού είναι αρκετά δυνατή ελαφρώς καυστική και πλούσια. Το θυμάρι μαζί με τους αποξηραμένους ανθούς χρησιμοποιείται για τον αρωματισμό διαφόρων φαγητών σε ψάρια, κρέατα, διάφορες σάλτσες και σούπες. Το θυμάρι αποτελεί ένα από τα βασικά συστατικά του λικέρ.
Το άρωμά του μοιάζει με αυτό του γλυκάνισου και προστίθεται στο κρασί γνωστό ως «ανθίτης οίνος». Στην κουζίνα της Μέσης Ανατολής, ο άνηθος χρησιμοποιείται στα εποχιακά κρέατα και λαχανικά, όπως το αρνί και το σπανάκι. Η γερμανική κουζίνα βασίζεται σε αυτό το βότανο για γαρνίρισμα της σούπας από πατάτα. Επίσης, ο άνηθος χρησιμοποιείται σαν βασικό συστατικό στη γνωστή ελληνική σούπα «μαγειρίτσα», που σερβίρεται κατά τη διάρκεια του Πάσχα.
Στο οπλοστάσιο που μας παρέχει η φύση κατά των ασθενειών σημαντικότατη θέση κατέχουν τα βότανα, δηλαδή τα φαρμακευτικά φυτά που παράγουν χημικές ενώσεις, με θεραπευτική δράση για τον άνθρωπο. Η αντικαρκινική δράση των φαρμακευτικών φυτών της βοτανικής εναλλακτικής ιατρικής, είναι πολλές φορές ισχυρότερη των διάφορων κλασικών χημειοθεραπευτικών φαρμάκων που δεν έχουν φυσική προέλευση. Για τη βοτανοθεραπεία, η ασθένεια δεν σημαίνει τίποτε άλλο παρά την επικράτηση της ανισορροπίας στον ανθρώπινο οργανισμό. Ο στόχος της είναι να βοηθήσει τον οργανισμό να αναπτύξει τους μηχανισμούς αυτοθεραπείας που διαθέτει. Χρειάζεται όμως προσοχή στη χρήση θεραπευτικών βοτάνων, γιατί αφενός δεν θεραπεύουν όλες τις ασθένειες και αφετέρου η αλόγιστη και χωρίς συμβουλή γιατρού χρήση τους μπορεί να επιφέρει αντίθετα αποτελέσματα.
O Ιπποκράτης γεννήθηκε στην Κω περίπου το 460 π.Χ. και θεωρείται μια από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες στην ιστορία της Ιατρικής. Γνωστός ως «ο πατέρας της Ιατρικής», θεωρήθηκε ο μέγιστος παθολόγος της εποχής του. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και σήμερα οι γιατροί σε ολόκληρο τον κόσμο δίνουν τον «όρκο του Ιπποκράτη» για την απόκτηση του πτυχίου τους. O μεγάλος φιλόσοφος απορρίπτει για πρώτη φορά τη μυστηριακή θρησκεία, που ερμήνευε ως υπεύθυνο των ασθενειών το θεϊκό στοιχείο. Αυτό που τον ενδιαφέρει είναι ο άνθρωπος. Μελετάει την ανθρώπινη φύση, το σώμα και τη λειτουργία του, αλλά και την επίδραση που έχει το κλίμα και το περιβάλλον στην υγεία. Για την εφαρμογή της Ιατρικής χρησιμοποιούσε φυτά και βότανα, γιατί πίστευε βαθιά στη δύναμη της φύσης. Από τα περίπου 256 φυτά που χρησιμοποιούσε, αρκετά αποτελούν τη βάση ακόμα και σύγχρονων φαρμάκων.