Η καλλιέργεια Αρωματικών και Φαρμακευτικών Φυτών αποτελεί μία από τις ελκυστικότερες επιλογές για νεοεισερχόμενους ή υφιστάμενους παραγωγούς. Οι γενικές απαιτήσεις για την ανάπτυξη, συλλογή και μεταποίηση κάθε αρωματικού-φαρμακευτικού φυτού αναπτύσσονται στο μάθημα Αρωματικά και Φαρμακευτικά Φυτά του e-schoolbyagronomist.gr. Αυτό που μέχρι τώρα απουσιάζει από την κατάρτιση των ενδιαφερόμενων είναι η προσέγγιση υπό πραγματικές συνθήκες αγοράς!
Οι άνθρωποι του agronomist.gr ταξίδεψαν κυριολεκτικά και ηλεκτρονικά σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη, συνομίλησαν με ανθρώπους που ήδη δραστηριοποιούνται στον τομέα και άντλησαν υλικό από χιλιάδες σελίδες έγκυρων δημοσιεύσεων και σπάνιων εγγράφων. Αποτέλεσμα αυτής της πολύμηνης έρευνας είναι το καινοτόμο σεμινάριο με τίτλο Ολοκληρωμένη Διαχείριση Αρωματικών και Φαρμακευτικών Φυτών, διάρκειας 40 ωρών.
Στο σεμινάριο Ολοκληρωμένη Διαχείριση Αρωματικών και Φαρμακευτικών Φυτών αναπτύσσονται με πολύ απλό αλλά τεκμηριωμένο τρόπο όλα τα ζητήματα που είναι βέβαιο ότι θα απασχολήσουν τον υποψήφιο καλλιεργητή Αρωματικών και Φαρμακευτικών Φυτών. Έμφαση δίνεται στην καλλιέργεια των φυτών που παρουσιάζουν οικονομικό ενδιαφέρον για τη χώρα μας αλλά και το παγκόσμιο εμπόριο, όπως η ρίγανη, η μέντα, το δενδρολίβανο, η λεβάντα, το θυμάρι, ο βασιλικός κ.ά.
Δομή μαθήματος
1ο Κεφάλαιο: Βασικές καλλιεργητικές έννοιες.
Γνωρίζοντας τα φυτά.
Η επίδραση του εδαφικού και εναέριου περιβάλλοντος.
Η σημασία της λίπανσης των καλλιεργειών.
Οι τρόποι και οι αρχές άρδευσης των καλλιεργειών.
Η αντιμετώπιση εχθρών, ασθενειών και ζιζανίων (βιολογικά και συμβατικά).
Καλλιέργεια σε εμπορική κλίμακα. Η τελική απόφαση.
4ο Κεφάλαιο: Διοίκηση και διαχείριση καθετοποιημένης μονάδας ρίγανης
Εκπόνηση επιχειρηματικού σχεδίου εκμετάλλευσης. Θα αναλυθεί και κοστολογηθεί η δυνατότητα έναρξης μιας καθετοποιημένης μονάδας παραγωγής, επεξεργασίας και προώθησης προϊόντων ρίγανης. Ειδικότερα:
Άμεσα σε βιντεοσκόπηση. Απορίες και ερωτήματα συζητώνται με τον εκπαιδευτή με οποιοδήποτε πρόσφορο μέσο (e-mail, τηλέφωνο, πλατφόρμα, κατ' ιδίαν συνάντηση).
Κόστος συμμετοχής
150€ 75€ ανά Η/Υ, για 80 ώρες διαλέξεων + 3000 περίπου σελίδες πρωτότυπων σημειώσεων.
Πριν 10 χρόνια ο Ομιλος Σερρών δημιούργησε *Το δρόμο των μυθολογικών ποταμών* θέλοντας να τιμήσει τον δικό μας ποταμό Στρυμόνα που αναφέρετε από την Μυθολογία αυτού του τόπου.* Ο Δρόμος του ιερού ποταμού Στρυμόνα* Ο Ομιλος συνεργάσθηκε με τους Ομίλους Καστοριάς, Λάρισσας ,Αθηνών,Πάτρας και έγινε το δίκτυο των Μυθολογικών ποταμών της Ελλάδος Ο κάθε φορέας προβάλει στον τόπο τους με το δικό τους ποταμό.
Εμείς με την υποστήριξη του ραδιοφωνικού σταθμού της πόλης μαςwww.rodonfm.net πραγματοποιήσαμε πολλές μουσικές βραδιές με πολλά μεγάλα ονόματα της μουσικής σκηνής της Ελλάδος ,και σήμερα είναι το κεντρικό θέμα στην παρουσίαση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Δήμου Σερρών
Σήμερα που το νερό είναι στην κόκκινη λίστα των αγαθών της γης εάν θέλουμε να υπάρχουμε, η παραγωγή του νομού μας πρέπει να προβάλει τον μεγάλο πλούτο του κάμπου μας με τα είδη που είναι άφθονα αυτοφυείς αλλά και σε παραγωγή.
Η δημιουργία της δράσης μέσα από τις αειφόρες διαδρομές της UNESCO με θέμα
*Σέρρες. Ο Δρόμος των Αρωματικών Φυτών* είναι η ηθική υποχρέωση προβολής της άυλης πολιτιστικής κληρονομιάς του τόπου μας μέσα από τον * Αρωματουρισμό*με την αιγίδα του FAO και του UNWTO
- See more at: http://www.serresforunesco.org/#sthash.mohXHIGe.dpuf
Η δημιουργία του *Σέρρες. Ο Δρόμος των Αρωματικών Φυτών* είχε την αρχή από το άρθρο της κ Χριστίνας Ταχιάου στο site
Έβλεπα το site eaffe.org της Ένωσης Αρωματικών και Φαρμακευτικών Φυτών Ελλάδας. Αστική Μη Κερδοσκοπική Εταιρία, ιδρύθηκε πριν ένα χρόνο ακριβώς με έδρα τη Θεσσαλονίκη και σκοπό την ανάδειξη και αξιοποίηση των ελληνικών αρωματικών και φαρμακευτικών φυτών, την προώθηση της έρευνας, παραγωγής, διάθεσης και χρήσης τους.
Photo: chasetheclouds@Flickr
Όλο και περισσότερους ακούω να ξεκινούν ενασχόληση (ή να το σκέφτονται) με τα αρωματικά φυτά. Δεν υπάρχει εύκολη καλλιέργεια. Επίσης δεν υπάρχει εγγυημένη καλλιέργεια, ούτε καλλιέργεια με σίγουρο εισόδημα. Ωστόσο, τα αρωματικά φυτά έχουν πολλά πλεονεκτήματα για έναν νέο καλλιεργητή και η Ελλάδα ενδείκνυται γι’ αυτό. Είναι πολύ σημαντικό να μαζευτούν καλλιεργητές και ειδικοί σε μια Ένωση. Δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουν αλλά το εύχομαι.
Ανάμεσα στους στόχους της ΕΑΦΦΕ, διάβασα ότι περιλαμβάνεται η προώθηση του αρωματουρισμού στην Ελλάδα. «Μα τι ωραία ιδέα!» σκέφτηκα. Έκανα μια μικρή έρευνα σχετικά. Οι πρώτες αναφορές στο θέμα «αρωματουρισμός» που βρήκα είναι της δεκαετίας του 2000. Τότε που έμοιαζε ότι impossible is nothing. Παγκοσμίως, όχι μόνο στην Ελλάδα. Με την αρωματοθεραπεία να γίνεται must, τα spa στην άνθησή τους, τις «εναλλακτικές» εταιρίες καλλυντικών να παίρνουν κεφάλι από τα μεγαθήρια του μαζικού business των cosmetics και την κοινωνία ν’ αναζητά νέους τρόπους που θα την οδηγήσουν στα ελιξίρια της νεότητας και της ομορφιάς, απορώ πώς η λέξη «αρωματουρισμός» δεν έγινε το απόλυτο hit της δεκαετίας.
Photo: vlachmore@Flickr
Τι είναι ο αρωματουρισμός; Η επίσκεψη σε χώρους παραγωγής αρωματικών φυτών και αιθέριων ελαίων. Όπως υπάρχουν οι «Δρόμοι του κρασιού», πες ότι γίνονται οι «Δρόμοι του αρώματος». Ο κόσμος συρρέει για να οσμιστεί μέντα, δυόσμο, τσάι του βουνού, λουίζα, να δοκιμάσει, να πειραματιστεί, ν’ αγοράσει. Και πηγαίνει και παρά πέρα, γιατί έμαθε ότι υπάρχει μια καλύτερη ποικιλία και πιο κείθε, γιατί το τσάι είναι πιο δυνατό και το εκχύλισμα πιο elegant. Κι αναπτύσσονται περιοχές ολόκληρες, καθώς το σύγχρονο lifestyle επιτάσσει την ανακάλυψη νέων ενδιαφερόντων για τον voyager του 2020.
Ο αρωματουρισμός δεν έγινε το απόλυτο hit. Έγινε, όμως, ο αγροτουρισμός. Στα λόγια τουλάχιστον. Διότι, στην πράξη, μόνο επιστροφή στη φύση δεν είναι η διαμονή σε έναν πανέμορφο ξενώνα στον οποίο οι επισκέπτες περνούν τη μέρα τους δοκιμάζοντας τοπικά προϊόντα. Αγροτουρισμός δεν είναι bed and breakfast και ταβέρνα. Ποτέ δεν τέθηκαν κανόνες από την πολιτεία ώστε να διακρίνεται ο αγροτουρισμός από τον «συμβατικό» τουρισμό: άλλοι ξενώνες «αγροτουριστικοί» λειτουργούν ως ξενοδοχεία, άλλοι ως ενοικιαζόμενα δωμάτια, άλλη άδεια θέλει η ταβέρνα, άλλη το μπαρ/καφέ, άλλη η μεταποίηση προϊόντων, με αποτέλεσμα τα πολυδιαφημισμένα «Αγροτουρισμός σημαίνει να τρυγήσουμε μαζί, κοπιάστε να μαζέψετε κάστανα, να αρμέξετε τις αγελάδες μας και να πατήσετε τα σταφύλια μας» να μην υλοποιείται παρά σε ελάχιστες περιπτώσεις. Συνήθως οι «αγροτουρίστες» επιστρέφουν έχοντας επιπλέον κιλά από το πολύ φαγητό κι όχι εμπειρία από αγροτικές εργασίες και ζωή στη φύση.
Η μόνη θεσμική παρέμβαση που έγινε είναι πρόσφατη (επί υπουργίας Τσαυτάρη) θέσπιση της Οικοτεχνίας για τα πολυαγροκτήματα, τα αποτελέσματα της οποίας θα φανούν.
Ο αγροτουρισμός πρωτοήρθε στην Ελλάδα κάπου το 1997. Θυμάμαι την πρώτη έκθεση τοπικών προϊόντων που διοργανώθηκε στην Παλιά Επίδαυρο με σκοπό την προώθησή του, ταυτόχρονα με τη λειτουργία του Μικρού Θεάτρου. Έκτοτε ελάχιστα βήματα έγιναν. Αντίθετα, άλλες χώρες που άρχισαν πολύ αργότερα από εμάς, έχουν κάνει άλματα. Διότι το κοινό υπάρχει.
Photo: Lowlight91@Flickr
Δεν αμφιβάλλω ότι υπάρχει κοινό και για αρωματουρισμό. Εφόσον υπάρχει για παρακολούθηση πουλιών, γιατί να μην υπάρχει και για παρακολούθηση αρωματικών φυτών; Όμως, γνωρίζοντας τη χώρα μας, μου ακούγεται σαν μια ακόμα λέξη. Μακάρι να μην είναι. Μακάρι να γίνουν αρωματουριστικές μονάδες, μακάρι να στρώσουν τα πράγματα και με τις αγροτουριστικές. Εάν, πάντως, πρόκειται να βαφτιστεί «αρωματουρισμός» η διαμονή σε ξενώνες όπου η μόνη διαφοροποίηση θα είναι ότι στο πρωινό θα σερβίρεται τσάι του βουνού και χαμομήλι από την περιοχή, ευχαριστώ, αλλά προτιμώ να τον στερηθώ.
Ο τουρισμός είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και απαιτεί σοβαρή αντιμετώπιση από την πολιτεία και τους επαγγελματίες. Όχι μόνο rooms to let και χυλοπίτες από τα χεράκια της γιαγιάς.